محطــــات شمسيه

[ابراهيم عبدالحميد]

دائما انتى مشرقه


لا تغيبى


و لن تغيب حرارتكى



شمسكى الأصيله ، جميله



تبعث فى نفسى ، دفئا


احببته فى سماه و عشقته


و لكن أين خريف العمر


من ربيع الحياه


و لون باقات الزهر


من ذبول حزن و مناجاه


احببت ربيعكى و شمسكى


احببت الحياه


فهل يعود القلب من جديد ؟


فى المهد و ليد


يعبث فى شفتيكى بيداه


هل تنحنى القسوه و تسقط الآه ؟


هل تجفف يديكى دمعتى ؟


هل يضم صدركى صرختى ؟


ليتكى تجيبى ، ليتكى تقولى ، آه